BLACK SUN AEON

Konu: BLACK SUN AEON Salı Mayıs 11, 2010 5:40 pm

Fin doom metalinin en taze grubu Black Sun Aeon, "Before The Dawn" grubundan bildiğim Tuomas Saukkonen'in solo projesi olarak 2008'de hayata geçmiş bir oluşum. Saukkonen yeteneğini göstermek istemiş olacak ki albüm kayıtlarında bütün enstrümanları kendisi çalmış. Albümde temiz vokalleri Mikko Heikkila yaparken misafir sanatçı olarak da çok önemli isimlerin yardıma koştuğunu görüyorum:

Tomi Koivusaari (Amorphis) (4.şarkı)
Ville Sorvali (Moonsorrow) (5 ve 7. şarkı)
Mynni Luukkainen (Sotajumala) (3,5 ve 8. şarkı)

Darkness Walks Beside Me ismini taşıyan grubun çıkış albümü 43 dakikalık, ortalamanın biraz altında çalma süresine sahip. Girizgah + Sekiz şarkı mevcut.
Saukkonen şarkılara isim verirken olayın solo proje olduğunu ispatlamak istemiş gibi duruyor. Şarkı isimlerinden bir kaçını Türkçe'ye çevirecek olursak "Girizgahım İçin Şarkı" "Gazabım İçin Şarkı" "Ölümüm İçin Şarkı" diye gidiyor albüm sonuna kadar.

A Song For Introduction isimli 1:24'lük hoş bir girizgahla açılan albüm ikinci şarkı olan A Song For My Wrath ile devam ediyor. Sıradışı bir kompozisyonu olmasa da hoş melodiler, orta tempo ve sert gitarla dinlenebilir bir şarkı hazırlanmış.

Üçüncü şarkı A Song For My Demise ilk şarkıya göre daha sert bir yapım. Melodik death'e yakın gitarıyla dikkat çekerken, ilk şarkıya benzerlik olarak şarkının ortasını biraz geçtikten sonra enstrümanların susması ve akustik tonda gitar arpejinin girmesi yer alıyor.

A Song For My Demise'a başlarda yazdığım üzere misafir sanatçı olarak Amorphis'ten Tomi Koivusaari eşlik ediyor. Koivusaari'nin bu şarkıdaki performansının çok da üst düzey olduğunu söyleyemem. Hafif ıkınarak yaptığı vokal dikkatle dinlendiği zaman biraz itici geliyor; lakin kafanı vermeden dinlersen sorun yok. İlk iki şarkıda olduğu gibi bu çalışmanın da ortalarının ardından bir duraksama mevcut, fakat burayı Mikko vokaliyle doldurmuş. Ardından ise tekrar sahneye çıkan Koivusaari ve şarkının fade-out şeklinde yavaş yavaş sona erişi...

Beşinci şarkıda her zaman takdir ettiğim bir yorumcu olan Ville Sorvali (Moonsorrow) ve onunla beraber Mynni Luukianen (Sotajumala) gruba eşlik ediyor. A Song For My Weakness isimli şarkıda vokalle beraber giren çift krosun sesine biraz abandıkları için boğuklaşan sesler rahatsız ediyor. Üç farklı bölümden oluşan şarkı ağır tempoda başlayıp, 2 dakika 45 saniye kadar aynı tempoda devam ediyor. Şarkının ikinci bölümünde Sorvali'nin vokali ve çift kroslu bölüm mevcut. Bu bölüm 3:22 gibi sona erince şarkının finali, aynı zamanda daha melodik olan kısmını dinliyoruz.

A Song For My Winter yapısı itibariyle bana Katatonia'nın orta yaşlarını anımsattı. 90 sonlarındaki halini... Sanırım bu da şarkıyı tarif etmeye yeterli.

Bu güzide albümün yedinci şarkısı olan A Song For My Illness ile grup tekrar melodik death metale dönüş yapıyor.

Adından da anlaşılacağı üzere A Song For My Funeral ağır tempolu bir beste. Şarkının neredeyse 1/3'ü synth efekt ve overdrive'ı çok kısılmış gitarın melodileriyle devam ederken, geri kalan kısımlarında ağırlığına yakışır şekilde atılmış hoş bir solo mevcut. Zaman zaman giren çift kros ile desteklenerek tam bir doom vakası haline gelen A Song For My Funeral normal şartlarda albümün kapanış şarkısı olarak belirlenmeliydi. Belirlenmemesinin sebebini bir sonraki şarkıda açıklıyorum. Bununla beraber albümün sözleri olan son şarkısı olma özelliğini de taşıyan A Song For My Funeral'ın son mısrasının da Darkness Walks Beside Me olduğunu belirtmekte fayda görüyorum, nitekim bu mısra albüme de ismini veriyor.

Son şarkı olarak belirlenen (Albümde bonus şarkı olarak geçiyor) A Song For The Who Passed Away 4.9.2008 başladığında albümün şarkı isimlerine sondan başa doğru bakınca albümün aslen bir kişinin hikayesini anlattığını görmek için fazla çaba sarfetmiyor insan. 4:13'lük enstrümantal şarkı olan A Song For The Who Passed Away 4.9.2008 Sentenced'ın Funeral ve Charon'un House Of The Silent'ı tadında (şarkı benzerliği değil, lezzeti) bir albüm finali sunuyor bizlere.

Okuduğunuz üzere albümü epey övdük. Demek ki neymiş? Tuomas Saukkonen kendini göstermek isterken gerçekten haklı bir tavır sergilemiş. Enstrümanlara hakimiyeti ve vokali başarılı. Şarkılar kaliteli. Misafir sanatçı dahil etmesi ve bunları icra ettiği müziğe uygun isimlerden seçmesi hep albümün artıları. Umarım çalışmaları devam eder diyerek sözlerimi bağlıyorum.
10, 10, 10, 40 puanla şampiy

One Man Army
Türkçe’si tek kişilik ordu. Tuomas Saukkonen’in lakabı. Kim koydu bilinmez, ama bu adamın üretkenliğini, yaptıklarını bilince katılmamak elde değil. Bir adam düşünün ki kendi projesiyle duble cd’li bir albüm çıkarırken diğer yandan da diğer grubu (Before The Dawn) bir ep piyasaya sürüyor. Diğer işlerini saymaya gerek bile duymuyorum.

1 sene 3 hafta kadar önce Bira Darkzine sayfalarında Black Sun Aeon'un ilk albümü Darkness Walks Beside Me hakkında düzdüğüm methiyelerin kısa bir süre ardından gelen yeni albüm haberiyle bekleyiş sürecine girmiştik. Nitekim vakit geldi, ve albüm piyasaya Stay Heavy Records aracılığı ile sürüldü. OneManArmy Studio’da Aleksanteri Kuosa tarafından kaydedilen albüm, Soundspiral Studio’da Juho Raiha tarafından mikslenirken, mastering işleri de Sami Koivisto tarafından Biotech Audio Solutions’da halledildi.
Routa'da ilk albümde olduğu gibi Saukkonen'in yanında kankası Mikko Heikkila bulunuyor. Temiz vokalleri üstlenen Heikkila aynı zamanda vokallerin düzenlemelerine de katkı verdi. Tek bir şarkıda da (Dead Sun Aeon) olsa Janica Lönn hatun vokal olarak devreye girmekte.
Sentenced'dan tanıdığımız Sami Lopakka, Core of Winter'ın sözlerini yazarken, Moonsorrow'dan Ville Sorvali de Wanderer'ın şarkı sözlerini döşemiş durumda.
Tabii ki projenin sahibi olarak bütün enstrümanları Saukkonen kendisi çalmakta.
Routa şarkı şarkı incelenecek yazılacak kadar dağınık bir albüm değil, konsept albüm olarak hazırlanmış. Zaman zaman black metal süratinde metronom hızlanırken, genel olarak da orta ve yavaş tempolu şarkılarla tema olarak seçilen kış ve onun soğuğu her notayla, sözle ayrı ayrı işlenmekte.

Çalma süresi 1:18:50 olan Routa, albümün kapağından da anlaşılabileceği üzere “Donmuş zemin” anlamına geliyor. Başta da belirttiğim üzere iki diskten oluşmakta. Fince Talviaamu ve Talviyö isimlerini taşıyan disklerin anlamlarını öğrenmek için bizzat Saukkonen’e danıştım ve cevabımı aldım
Talviaamu=Kış günü
Talviyö=Kış gecesi

Gün ve gecenin farkı disklerin içeriğine de yansımış. Gün ışığında (Talviaamu) melodik, içli eserler dinlerken havanın kararmasıyla beraber (Talviyö) daha saldırgan ve baskın şarkılarla karşılaşıyoruz. Saukkonen’in tam olarak yapmak istediği gibi.
Dark/doom metalin nadide parçalarından biri olarak arşivlenecek, her daim dinlenebilecek albümler kategorisinde rahatlıkla yer alabilecek kapasitede bir albüm olan Routa’nın Kış Günü benim gibi melodik işler sevenler için biçilmiş kaftan.
Core Of Winter, Frozen, Sorrowsong, Dead Sun Aeon ve Cold çevir çevir dinle, sıkmayacak çalışmalar.
Kış Gecesi’nde öne çıkanlar ise River ve Funeral Of World olarak sıralanabilir.

Sonuç olarak çarşıdan aldım bir, eve geldim iki şeklinde piyasaya sürülen Routa bekleneni karşılayabilecek bir albüm. Her ne kadar ikinci disk beni fazla açmasa da her türlü tatminkar çalışmalara imza atan Saukkonen’i takdir etmemek elde değil.

» Virgin Black
» Black Sabbath Klasikleşmiş Albümlerini Tekrar Piyasaya Sürüyor!