Dark Light'tan Sonra Bir Ropörtaj

Konu: Dark Light'tan Sonra Bir Ropörtaj Perş. Tem. 29, 2010 1:44 pm

2006 Ville Valo'ya kavgalar,
uyuşturucu partileri, hayal kırıklıkları ve intihar düşünceleri getirdi.
Ama şimdi o, iyileşmeye hazır:)

2006'nın başlarında Ville Valo,
başarabilecek gibi görünmüyordu. Her zamanki gibi çok içiyordu. Önceki
aylarda , komşusuyla kavga ettiği için bir gecesini hapiste geçirdi,
uyuşturucu verildi, soyuldu ve Minneapolis sokaklarında ölüme terk
edildi. Bu olaydan dolayı çok sarsıldı. Evde, kız arkadaşıyla
dalaşıyordu. İlişki, gösterildiğinden daha zordaydı.

HIM'in
önceki albümü Dark Light'ın tur programı, Valo'yu fiziksel ve duygusal
olarak darmadağın etti. Albüm dünya çapında 1 milyondan fazla sattı ama
Valo'nun buna değip değmediğini düşündüğü anlar oldu gibi.
Japon
gökdelen otellerinin üst katında, içini Kerrang! Kapak röportajına
dökerken, parçalanıyor gibi görünüyor Valo. Nasıl intihar etmeyi
planladığını, nasıl muhtemelen bir alkolik olduğunu, panik ataklardan
nasıl çektiğini anlatırken içiyor da içiyor.
Uyuyamadığını söylüyor.
Otel odalarında bilinçsizliğe geri dönmek için daha fazla içerken nefes
almaya çabalayarak uyandığını da. Ve ekliyor:''Mutlu bir insan
değilim,karmakarışığım.''

Bugün, Ville Valo, HIM, Soho otelinin
lüks hapishanesinde, Londra'nın tam ortasında. Hemen kısa bir yürüme
mesafesinde, Valo'nun favorilerinden olan kirli Cro-Bar ve Garlic And
Shots barları var. Hizmette olan 24 saatlik oda servisine rağmen, yolun
aşağısındaki 3,5 euro'ya istediğini ye çin barında yiyor akşam
yemeklerini.
Ordaki bir kadın: ''Yarın görüşürüz'' dedi. Oraya
tekrar gitmek istemiyorum ama gideceğimi biliyorum. Ben bir alışkanlık
yaratığıyım.
Bu ağrılı modern otelin duvarlarında pahalı tablolar
var, peluş koltuklar büyük ve hepsi cezp edici. Bar mönüsü pahalı
kokteyllerden oluşuyor, bar personeliyse müşterilerden daha havalı.
Valo
ise yırtık bir jean ve gömlek giyiyor, saçları ıslak ve kirli,
konuşurken kendini bir kıl maskesinin arkasına saklayan uzun bir keçi
sakalı bırakmış. Yeşil, delip geçen ve sarsan gözlerini gizlemiyor oysa.
Sarımtırak, soluk ve hasta tenini de. Öyle görünüyor ki Valo birkaç
gündür şehirde ve yapacak önemli işleri var.
''Londra ikinci evim
gibi'' diye mırıldanıyor...''Gidilecek çok yer, ve görülecek çok insan
var. Arkadaşlarla barda takılarak çok içiyorum bu ara.''
Bugünün
dinlenme günü olacağını söylüyor. İçkiden kalma baş ağrısını geçirmeye
çalışırken, vücudunu dinlendirebileceği bir gün. Yığınla DVD ve
aralarında Metallica biyografisi olan birkaç kitap alıyor ve günün geri
kalanını otel odasında bira yudumlayarak, film izleyerek ve kitap
okuyarak geçirmeyi planlıyor.
Bir garson ortalıkta dolanıyor ve
Ville başlangıç olarak bir Jack, bir kola ve bir bira istiyor sonrasına
bakarız... Garson siparişi getiriyor ve saatine bakıyor -daha sabah 11
civarı- esrarlı bir şekilde selam veriyor ve gidiyor. Valo bir sigara
yakıyor, duman ağzının kenarından ince bir yol çiziyor,
kıvrılıyor...''Ne kadar mükemmel hissettiğimi söylemiş miydim sana??''
diye gülüyor.

O ZAMAN HAYAT GÜZEL, DEĞİL Mİ?
''Her şey
gerçekten çok güzel, evet. Şu anda yeni bir albüm için çok çalışıyoruz.
Demomuz için 5 şarkıyı bitirdik ve albüm muhtemelen 10 şarkılık olacak.
Kayıttan önce son şarkılarda çalışıyoruz şu an. Hepsini tamamen bitirmek
iyi değil çünkü stüdyoda üzerinde biraz oynayabilmek için fırsat
yaratmak daha hoş.''

KISA BİR SÜRE ÖNCE HIM'DEN SIKILMIŞ GİBİ GÖRÜNÜYORDUN, SANKİ BİTİRECEKMİŞSİN GİBİ?
''Bu
hep olur. O kadar dürüstüz ki, birisi stresliyse biz de öyle deriz.
Sanırım bu bir çok tur yapmamızdan dolayı. O zamanlar çok sıkıntı vardı.
Geçen yıl berbattı. Bir çok kötü şey oldu ,arkadaşlar öldü ya da
ölümcül hastalıklara yakalandı, bunun gibi bir çok şey. Tüm bunlar
olurken çalışmak çok zor. Kalbiniz yoruluyor. Ve bu, geçmemiz gereken
bir dönemdi.''

KÖTÜ GELİYO KULAĞA ...
''2005 yılında Dark
Light'ı kaydederken Los Angeles'tan çok samimi bir arkadaşım kendini
astı. Çok büyük bir şok oldu bu, ve hala da öyle. Birkaç yıldır duygusal
anlamda harap edici olaylar üzerinde çalışmak için, yaptığıyla değil
ama kendisiyle ilgili bir şarkı yazdım onun(intihar eden arkadaş) için.
Bence o özel insan güzel bir şarkı hak ediyor. Umarım bu onun için
yeterince güzel olur. Bu, onun hayatının töreni, bir hediye.

ŞARKI YAZMAYI BİŞEYLERDEN KURTULMA, KAFA BOŞALTMA YOLU OLARAK MI GÖRÜYORSUN?
''Evet,
bu müshil gibi. Yazmakla aynı şey. Eğer bir günlük yazarsanız, bu,
aklınızdaki şeyleri önünüze dökmektir. Kendinizi psiko-saçmalıklardan
kurtulmayı daha kolay kılar. Ucuz bir terapidir.''

BUNU ÇOK SIK YAPMAN GEREKTİĞİNİ DÜŞÜNÜYOR MUSUN?
''Beyninizi bir hard-disk gibi düşünürseniz, her an ve tekrar tekrar dolacaktır ve onu birleştirmeniz gerekir...''

NELER ÜZERİNDE ÇALIŞMAN GEREKTİ?
''Özel
hayatımla ilgili, sevgilimle ilgili çok sorunlarım oldu. Genellikle
uzaktaydım. Aşk, duygusal bir rollercoaster'dır ve içinizde onunla
binlerde mil gitmeye çalışırsanız, karışırsınız. Her zaman röportaj
yapmak zorundasınızdır ama aklınızda başka şeyler de vardır. Bu benim
mizahımı test etti. Böyle diyelim.''

ŞU ANDA YALNIZ MI YAŞIYORSUN?
''Evet,
ben yalnız bir kurtum. Kendi zamanımı istiyorum, özellikle şimdi yeni
materyal üzerinde çalışıyorum. Bunun için yalnız olmam lazım. Bu çok
gerekli. Kafamda bir şarkı varken bulaşık yıkayamam. Evim şu anda pis
bir domuz yuvası gibi. Süpürge yapmaktansa bir şarkı yazmayı tercih
ederim:)''

BİR İLİŞKİN VAR MI?
''Evet, hala aynı kızla
birlikteyim. Bir süre için ayrılmanın kıyısındaydık. Çok stres vardı
çünkü ben hep uzaktaydım. Ama ilişkiler böyledir, sizi denerler.
Aşılacak bir çok şey vardır. Alışık olduğundan daha fazla saygı duyuyor
bana. Ben de ona. Görücez...''

ŞU ANDA BİRLİKTE YAŞAMIYOR OLMANIZ DAHA MI KOLAY?
''8
ay önce öyle büyük bir ayrılık yaşadık ki, bu kadar kısa zamanda tekrar
aynı eve taşınmak akıllıca olmazdı. Biraz kendi özel hayatlarımıza
sahip olmak daha kolay. Bir çok insan ayrı yaşıyor.''

Ville
Valo, düşünerek konuşuyor. Soruya cevap yaratmak için düşünerek
duraklıyor. Onunla ilgili çok fazla bilgi var, uzun kelimeler dilinde
dolanıyor, kısık sesi genellikle fısıltı gibi. Çabuk da gülüyor, her
şeyi çok ciddiye almamaya çalışarak kendiyle alay ediyor. Yeni HIM
albümü için kendisine ne ilham verdiğini sorunca ( hala bir adı yok ama
temmuzda çıkacak gibi), bir göz kırpmasıyla cevap veriyor...Barlarda
birkaç arkadaşla takılmak ve onların acıklı hikayelerini dinlemek, ve
bazen aynaya bakıp ne kadar boktan olduğumu fark etmek.
Bu esnada,
omuzlarını silkmeden önce geriye çekiliyor ve gülüyor -kahkahayla değil
ama biraz gergin bir biçimde. Aslında o mutlu, ama bunu yeni albümde
duyabileceğimizi söylüyor.
''Müzik, hala ilişkiler hakkında'' diyor,
''ölüm ve seks hakkında. İki büyük şey. Hala politikayla, dinle ya da
öyle şeylerle ilgilenmiyorum bu yüzden de hakkında yazabileceğim çok
fazla şey yok.''
Şakayla karışık, bunun eğlenceli ama HIM'in daha
önce yayınladığı müziklerden daha ilgi çekici olduğunu söylüyor: ''Tam
bir fırtına olacak. Ağır olacak, karanlık ve kasvetli ama içinde bir çok
mizah ve hayat da olacak. Aslında trash metal değil ama HIM gibi
gelecek kulağa; çünkü yine, benim garip, bariton sesimle ölü aşkları ve
onla ilgili bokları anlatan, sızlanan ve büyük nakaratları olacak.''
Ve
yine, bunun rock'n roll olduğunu ve yaşam ya da ölümle alakalı olmak
zorunda olmadığını fark ederek, kendiyle alay ediyor. Ama belki, bu
ayrımı bulamadığı bir zaman olmuştur.

2006'DA PANİK ATAKLAR VE DEPRESYONDAN BAHSETTİN. SOYULDUN, KOMŞUNLA KAVGA ETTİN VE KIZ ARKADAŞINDAN AYRILDIN..
''Bir
çok insan kavga ediyor, ya da içkilerine ilaç katılıyor. Bunun sadece
bana olduğunu duyuyorsunuz çünkü bir rock grubundayım.''

KENDİNİ BU DURUMLARDA BULMAN KÖTÜ ŞANSINDAN MI? YA DA KENDİ KENDİNİ YOK ETMENİN BİR SONUCU MU?
''Bu
benim mizah duygumu test ediyordu. Hiç de pişman değilim. Allah'a şükür
ki daha kötü bir şey olmadı. Çok daha kötü olabilirdi.''

PANİK ATAKLAR BİTTİ Mİ?
''Evet.''

ÇOK FAZLA DÜŞÜNÜRKEN YA DA KENDİNİ ÇOK CİDDİYE ALIRKEN BULUYOR MUSUN KENDİNİ?
''Ah,
evet. Her zaman. Özelikle de kendimle ilgili duygusal şeyler yazarken.
Sonra bir şeylerden kurtulmaya çalıştığım ''Beam me up,Scotty'' anını
yaşıyorum. Tekrar Blcak Sabbath ya da Motörhead dinlemeye başlamayı
hatırlatmalıyım kendime. Bu yapılması gereken bir şey. Kendinizi çok
ciddiye alamazsınız.''

BU GERÇEKTEN BÜYÜK BİR FARKEDİŞ MİYDİ?
''Muhtemelen.
30 olmak ve yaşlanırken hayatın da daha da karmaşık bir hal aldığını
fark etmek bazı şeyleri değiştiriyor. Puzzle için düşündüğünüzden çok
daha fazla parçanın gerektiğini fark ediyorsunuz. Bir şeyler yavaşlamaya
da başlıyor.''

30'UNDA VILLE VALO OLMAK NASIL BİR DUYGU PEKİ?
''Muhteşem.
30 olmak çok güzel. Buna takmadım. Müzisyen olarak sadece 27'yi geçmek
istiyorsunuz çünkü bu tüm müzisyenlerin yaşı. Ondan sonra, 33?ü
geçmelisiniz. Bu İsa'nın öldüğü yaş, değil mi? Eğer bir şehit ya da
büyük bir yıldız olmak istiyorsanız, bu, sonrasında devam etmeniz
gereken yaştır. Ha! 30'uma gelmek umurumda olmadı. Amacım hayatın çoğunu
görmek ve sallanan bir sandalyede torunlarıma çılgın günlerimi
anlatırken ölmek.''

BİR KERESİNDE YAVAŞ YAŞAMANIN VE YAŞLI
ÖLMENİN, HIZLI YAŞAYIP GENÇ ÖLMEKTEN DAHA İYİ OLDUĞUNU SÖYLEMİŞTİN. BUNA
HALA İNANIYOR MUSUN?
''Ha! Eğer nasıl yapılacağını
becerebilirseniz, hızlı yaşamak ve geç ölmek bunun yoludur. Son birkaç
yılda yaşadıklarımdan sonra hala burada olmam ve hala her zaman olduğum
gibi aptal olmam çok şaşırtıcı.''

Bu günlerde Valo'da ehli bir
hal var. Kerrang! Sanat yönetmeni Caroline Fish, Valo'nun fotoğraf
çekiminden sonra kalıp, ortalığı toplamaya yardım eden çok nadir rock
yıldızlarından olduğunu söylüyor ; ki bu yine, insancıllığın ve iyi
huyun bir göstergesi. Gerçeğe geri dönmek, Valo'nun geçen birkaç ayda
aradığı bir şey gibi görünüyor. Son turdan sonra Helsinki'de, evinde
geçirdiği uzun dönem, onu yeniledi; yakın arkadaşlarla ve aileyle barda
geçirilen uzun muhabbetler ona düzene sahip olmanın ne demek olduğunu
hatırlattı.
''Bir çok normal şey yapıyorum- tuvalet kağıdı almak,
yemek pişirmek gibi. Bu arada, iğrenç bir aşçıyım.'' diyor. ''Bu,
yapmak için iyi bir şey çünkü bir grupta olmak, sabah ortada
bıraktığınız pisliği temizleyecek bir çok insanın olması demek. Bütün
zaman otobüste ya da otelde yaşamak çok zor bir şey. Bir süre normal
olmak güzeldi.''
Rock hayat tarzına çok fazla dahil olmamaya
çalıştığını söylüyor; hayatını muhitinin, uşakların ve bazı
müzisyenlerin seçtiği sahtelikte yaşamamaya çalışıyor. Buna rağmen, tüm
bunlar, sabah 11de [odaları geceliği 240-2.500 euro?dan başlayan] bir
Londra merkez otelinin lüksü ve ihtişamıyla kendini örterken ve müzik
firmasının onun için sipariş ettiği Jack ve kolasını yudumlarken
anlatılıyor. Rock yıldızı hayatını sevmiyorsunuz, gelin de ona bunu siz
söyleyin...
''Ha! Bu hafta biraz delirmeme izin var, çünkü burada
sadece arkadaşla takılıyorum. Artık o kadar hazcı değilim. O kadar kötü
değilim. 2001'de çok daha kötüydü. Aylar boyunca düzenli olarak her
gece kendimi bayana kadar içiyordum. Muhtemelen bu içmeler yüzünden,
büyük bir depresyona girdim. Çok genç olduğunuzda ve normal çevrenizden
alınıp, yabancı bir yere konulduğunuzda, bununla başa çıkması zor.
Üzerinde deney yapılan bir laboratuar faresi gibi hissettim. Sadece
bitmeyen oteller vardı.''
Valo'yu diğerlerinde ayıran bir şey,
dürüstlük. O, poz verircesine ya da üzerinizde bir imaj bırakmaya
çalışırcasına davranmıyor röportajlara. Gördüğünüz, aldığınızdır. Bazen
diğer müzisyenlerden çok daha fazla, korkutan bir açıklıkla
konuşabiliyor. Yine de bu hiç şaşırtıcı görünmüyor çünkü, içeri zorla
giren yabancılarla konuşmanın her gün ve can sıkıcılığından ziyade, onun
hoş karşıladığı bir şeymiş gibi sakinlikle konuşuyor. ''Eğer saçmalık
konuşursanız, zaman kaybedersiniz.''diyor. ''Dürüst olursam ne
kaybederim? Neden olmadığım gibi görüneyim??''

BAZI İNSANLAR
TETİKTEDİR, ÇÜNKÜ DİĞERLERİNİN KENDİLERİ HAKKINDA ÇOK FAZLA ŞEY
BİLMESİNİ VE DERİN DUYGULARINI ONLARA KARŞI KULLANMALARINI İSTEMEZLER.
''O zaman rol yapıyorlar.''

BU DEMEK OLUYOR Kİ DÜNYADA SENİN ÖZEL HAYATININ DETAYLARINI BİLEN BİR ÇOK İNSAN VAR. BU GARİP OLMALI.
''Ama
bilmedikleri bir çok şey de var. Allah'a şükür ki hakkımda her şeyi
bilmiyorlar. Bir çok insan HIM dinlediği için beni bildiğini sanıyor. O,
benim hayatımın büyük bir bölümü ama hepsi değil. Kendi çöpümü kendim
döküyor, kendi kıçımı kendim siliyorum. Bu böyleydi ve böyle olacak.
Kendi tuvalet kağıdımı kendim alıyorum, diğer grupların fanıyım- tüm
bunlar beni ben yapıyor ve herkes bunun hakkındaki her şeyi bilmiyor.''

İLGİYİ SEVİYOR MUSUN?
''Bunu takmıyorum, ama çok da istemiyorum. Özellikle de sanatsal ve içgözlemsel modumdaysam...''

EĞER SOKAKTA YÜRÜYEMEYECEK KADAR ÜNLÜ OLSAN NOLUR?
''O
zaman Michael Jackson'la Dubai'ye taşınırım. Şöhret, kişisel olarak
önemsediğim bir şey değil. Eğer yolda birisi fotoğrafımı isterse, ve
eğer bu, onun gününü mutlu kılıyorsa, güzel olan bu. Hayatınız
kısıtlanacak kadar ünlü olabileceğinizi sanmam. Bu elbette tavrınızla da
ilgili. Eğer kafanızda kendinizi çok büyütürseniz, paranoyak
olursunuz.''

SON ZAMANLARDA ÇOK İŞ YAPMIŞ OLMANA RAĞMEN ÇOK KEYİFSİZ GÖRÜNÜYORSUN.
''Mutluyum.
Müzikten dolayı mutluyum. Oraya tekrar dönmek için sabırsızlanıyorum.
Bu her albümde olan şey. Yaktığınız her köprüye geri dönersiniz, ve
yeniden yapmaya çalışırısınız. Tüm bu duygusal çöküşlerden sonra,
inanıyorum ki güzel şeyler ortaya çıkacak.''

BEN SENİ HEP KÖTÜMSER OLARAK BİLİRDİM. BU ÇOK OLUMLU BİR BAKIŞ AÇISI OYSA.
''Şöyle diyelim: bardağın yarısı boş. Ama gerçek şu ki, başka bir içki daha alabilirim.''

Konu: Geri: Dark Light'tan Sonra Bir Ropörtaj Cuma Tem. 30, 2010 12:15 pm

bu adamın üzgün olduğunu görmek beni de üzüyo.... neyse ki sürekli olumsuz düşünerek kendini mahvetmiyo....paylaşım için saolun.

» H2000'den sonra yapılan bir röportaj daha...
» H2000'den sonra...
» Eğlenceli bir röportaj daha :D
» Çığırından çıkan bir röportaj... :D
» 9 Haziran 2009'da yapılan röportaj...